Student fizyki Germain Tobar opracował matematyczne równanie, które rozwiązuje problem tzw. paradoksu dziadka, który może pojawić się wcześniej czy później podczas podróży w czasie. Począwszy od klasyków takich jak “Wehikuł czasu”, “Doktor Who”, “Powrót do przyszłości” i “Na skraju jutra“, ludzie od dziesięcioleci cieszą się opowieściami o podróżach w czasie w filmach i literaturze science fiction.
Ale nawet gdyby faktycznie można było podróżować w przeszłość lub w przyszłość, każdy podróżnik w czasie nieuchronnie napotkałby w pewnym momencie tzw. paradoks dziadka: Podróżnik w czasie mógł zabić swojego dziadka w przeszłości, zanim spłodził jego ojca. W rezultacie nie rodzi się i nie może podróżować w czasie, by zabić swojego dziadka. Ponieważ dziadek żyje, jego ojciec i podróżnik w czasie rodzą się ponownie i powstaje teoretyczna pętla czasowa, co jest naukowo raczej nieprawdopodobne. Tymczasem student fizyki Germain Tobar z University of Queensland (UQ) w Australii uważa, że opracował odpowiednie rozwiązanie matematyczne, aby w zasadzie uniknąć takich paradoksów. Według jego badań opublikowanych na temat grawitacji klasycznej i kwantowej, jego obliczenia pokazują, że czasoprzestrzeń jest rzeczywiście zdolna do samoregulacji, unikając w ten sposób paradoksów poprzez korygowanie lub rekalibrację osi czasu.
W powyższym przykładzie z dziadkiem, korekta mogła być dokonana w taki sposób, aby zabity w nowej osi czasu w ogóle nie stał się dziadkiem podróżnika w czasie, tak aby nie było paradoksu. Tak więc, podróżnik w czasie mógłby dokonać zmian w przeszłości, ale pierwotny wynik byłby zawsze taki sam.
“Klasyczna dynamika mówi, że jeśli znasz stan systemu w pewnym momencie, może nam on opowiedzieć całą historię istnienia systemu”, Tobar jest cytowany na stronie UQ. “Teoria ogólnej względności Einsteina przewiduje jednak istnienie pętli czasowych lub podróży w czasie – gdzie zdarzenie może leżeć zarówno w przeszłości, jak i w przyszłości samo w sobie – i w ten sposób teoretycznie stawia teorię dynamiki na głowie”.
Oczywiście, wszystko to jest czysto hipotetyczne, ale praca Tobara na ten temat jest co najmniej przekonująca. Jest to również opinia fizyka Fabio Costy, który wspierał Tobara w jego badaniach i mówi: “Matematyka stosowana jest spójna – a jej wynikiem jest to, z czego powstaje science fiction.
Opracował: Amon
www.strefa44.pl
